علی اصغر محکی با اشاره به اینکه اگر ما در جایگاه برنامهریزان و مدیران شهری بپذیریم که مردم کانون و محور اصلی برنامههای توسعهای هستند، گفت: در مرحله سنجش نیازها، نظرات پژوهشگران محله باید مورد توجه قرار گیرد و در اجرا هم مشارکت آنها پشتوانه فعالیتهاست.
محکی گفت: طرح پژوهشگر محله همزمان میتواند مجموعهای از ایرادات و اشکالات وارد بر برنامههای توسعه شهری را پاسخ دهد. او در ادامه اظهار داشت: ما فرایند جمعآوری و بهرهبرداری از اطلاعات را در قالب سرشماری و نمونهگیری کافی نمیبینیم بلکه این را جریانی دائمی از پایین به بالا میدانیم و اینکه مردم بهعنوان محور و مدار توسعه، خودشان آن را در جلساتی که برگزار میکنند پایش و اصلاح کنند. همچنین باید فرایند تصمیمگیری مدیران شهری در معرض دید شهروندان باشد و آن را هم اصلاح کنند.
مدیرکل مطالعات اجتماعیفرهنگی شهرداری تهران با اشاره به اینکه پژوهشگران محله ابتدا با سمت و سوهای نگاه مدیریت شهری و نیازهای کلان و نیازهای ارتباطی آشنا شدند، اظهار داشت: به این پژوهشگران توانایی پردازش اطلاعات را آموزش دادیم تا بتوانند بهصورت فرایندی کار پژوهش در محلات را انجام دهند.
وی مهمترین مشکل درخصوص فعالیت پژوهشگران محله را ساختار بروکراتیک و سلسلهمراتبی عنوان کرد و اظهار داشت: بخش دیگر محرومیتهای زیرساختی است. شکاف و فاصلهای که در محلهها وجود دارد و این شکاف تنها وجه اقتصادی ندارد و ابعاد فرهنگی هم دارد. پژوهشگران ما در برخی محلهها با استقبال و در بعضی محلهها با مقاومت مردم مواجه شدند. مردم تصور میکنند اگر این اطلاعات جمعآوری میشود برای افزایش عوارض و... است.
هر چه میزان سواد افراد محلهای بالاتر میرود برخورداری از امکاناتی چون دسترسی به اینترنت و مطالعه رسانهها افزایش مییابد و کار ما سادهتر میشود. وی مشکل دیگر را فقدان مهارتهای ارتباطی مردم با مردم، مردم با کارگزاران و کارگزاران با مردم دانست و اظهار کرد: پژوهشگران محله برای ارتباط با مردم آموزش دیدهاند اما به موازات آن آموزش مردم و مدیران هم لازم است. مدیرکل مطالعات اجتماعی فرهنگی شهرداری تهران در ادامه گفت:
پژوهشگران محله در راستای جلب مشارکت اجتماعی مردم آموزش دیدهاند و به پژوهش میپردازند. محکی همچنین اضافه کرد: پژوهشگران درباره موضوعات اجتماعی در سطح محلاتشان ازجمله بهروز کردن امکانات و تسهیلات شهری مناطق، شناسایی افراد اثرگذار محله، آسیبهای اجتماعی و اطلاعات جمعیتی که در هر محله وجود دارد، در دو گروه زنان و مردان به پژوهش میپردازند.
وی با اشاره به اینکه در سال 91 نوع فعالیت پژوهشگران محله کمی تغییر میکند، گفت: معرفی افراد تاثیرگذار محل را مانند سالهای پیش داریم اما امسال درنظر داریم از میان این افراد شورای سیاستگذاران محلی را تشکیل بدهیم. در بخش شناسایی آسیبهای اجتماعی به جای فقط شناخت آسیبها، میخواهیم در سالجاری آسیبهای محلهها را از نظر متخصصین و صاحبنظران ملی در 30 مصاحبه عمیق پرسش کنیم و از میان این مصاحبهها راهکارهای لازم برای مسائل و مشکلات اجتماعی را جمعآوری کنیم.
وی ادامه داد: در هماندیشیهایی که پژوهشگران با شهروندان دارند به جای آسیبشناسی صرف، راهکارها و مشکلات محل را براساس فرهنگ و آداب هرمحله میپرسند. از میان این هماندیشیها سعی داریم سند و چشمانداز مطالعاتی برای هر محله را بنویسیم. در این سند قرار است مشخص کنیم که هر محله آسیبها و مشکلات اجتماعیاش چیست تا به توسعه و رفع آنها کمک کنیم.
مدیرکل مطالعات اجتماعی فرهنگی شهرداری تهران با بیان اینکه سال 91 پژوهشگران محله قرار است زیرنظر مدیریت محله قرار بگیرند، افزود: در سال پیش پژوهشگران زیرنظر دفتر مطالعات شهرداریهای مناطق بودند که امسال تصمیم گرفتیم با قرار گرفتن آنها زیرنظر مدیران محله مشارکت مردم در زمینه پژوهشها بیشتر شود و دفاتر مطالعات تنها به کار نظارت بپردازند.